علیرضا یونسی: با دميدن بهار، طبیعت خلعت سبز بر سرمي كشد. و بلبلان سرود عشق و مستي سر مي دهند وعالم طبيعت به دست نقاش ازل و ابد به زيباترين جلوه ها آراسته مي گردد.  بهار، پیام آور عشق و رویش است و موسم سرور و آشتی،  به همین خاطر است که خواستنی است و با  آمدنش، دل ها سرشار از سرور مي شود و جان ها معرفت می یابد .
بهار، پیام آور تعادل است و در سایه تعادل،  زندگی زیبا می شود. با دیدن بهار، رحمت و محبت خداوند را به یاد می آوریم وبدانيم كه اگر ما او و نشانه هایش را فراموش کنیم، او هرگز ما را فراموش نمی کند و با دگرگونی فصل ها نیز به جلوه گری قدرت بی پایانش می پردازد تا شاید دلی به یاد او افتد و به شوق او بتپد و بر اثر تماشای جلوه های بي مثالش سر تعظيم بدرگاه ذات لايزالش فرود آيد.
اساسا جهان هستی، آینه دار خداست و جمال پروردگارش را به تماشا گذاشته است. به تعبیر زیبای حافظ:
مراد دل ز تماشای باغ عالم چیست؟
به دست مردم چشم، از رخ تو گل چیدن
   طبیعت به عنوان یکی از نشانه های خدا، سرشار از درس و عبرت است. دلی که بیدار است، در هر پدیده ای عبرتی می بیند و از هر نشانه ای، درسی می آموزد. بیداردلان، از بهار، درس تحول و نو شدن می آموزند. به تعبیر رسول اکرم صلی الله علیه و آله : «آن کس که با تغییر دنیا از وضعی به وضع دیگر آگاه نشود، از غافل ترین مردمان است».
اگر طبیعت شکوفا و زیبا می شود، ما نیز می توانیم.
 اگر بهار، فصل سرزندگی و طراوت است، چرا ما این گونه نباشیم؟

 از امام خمینی (ره) در این باره نقل است: « در دعای روز نوروز، از خدای متعال درخواست می کنیم؛  که حال ما را به بهترین حالات برگرداند،  هرجا که باشیم و هر چه نیکویی در حال ما باشد ، نیکوتر از آن هم هست. باید توجه داشته باشیم که دگرگونی هر پدیده ای در عالم، به دست انسان است و همه تحول ها با اراده انسان انجام می گیرد. اگر انسان بخواهد در وضعیت جامعه خود، کشور خود و زندگی خود تحول ایجاد کند، باید این تحول را در خود آغاز کند؛ تحول اخلاقی و درونی، رفتن به سوی صفا و انسانیت، عبودیت پروردگار و تسلیم (شدن) در برابر اراده خداوند عالم و آفریننده هستی؛ که این تحول، سعادت انسان ها را تضمین می کند.  »
امیدوارم، آن دعایی که در هنگام تحویل سال خوانده می شود، «یا مقلب القلوب و الابصار؛ یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال؛ حول حالنا الی احسن الحال» و برای ملت ما تحقق پیدا کرده است، برای این سال، بالاتر از آن تحقق پیدا بکند. تمام قلوب و تمام ابصار و بصیرت های ما در دست خدای تبارک و تعالی و به ید قدرت اوست و اوست که تدبیر می کند جهان را، لیل و نهار را، اوست که قلب را متحول می کند و جانها ها را روشن می کند و اوست که حالات انسان را متحول می کند.

ازجمله عجايب خلقت اين است كه همه ساله با فرارسیدن زمستان، فروغ زندگی از سیمای طبیعت رخت برمی بندد و افسردگی و پژمردگی جای آن را می گیرد و طبیعت به شکل موجودی بی جان درمی آید. پس از مدتی، با فرارسیدن بهار، روحی دوباره در کالبد طبیعت بی جان و افسرده دمیده می شود و طبیعت لباس حیات بر تن می کند و این گونه است که رستاخیز انسان و جهان، با پیدایش بهار به تماشا گذاشته می شود.

 پیشوایان معصوم ( علیهم السلام ) هر سنتی را که بر پایه آیین های شرک آمیز و بت پرستی و ارزش های غیرالهی نباشد و بینش توحیدی را تقویت کند، تأیید می کردند. امام صادق علیه السلام به مُعَلَّی بن خُنَیْس درباره اهمیت نوروز می فرماید:
ای مُعَلّی، نورز، روزی است که خداوند از بندگانش پیمان گرفت که تنها او را بپرستند و شرک نورزند و به پیامبران و امامان و حجت هایشان ایمان بیاورند. این روز، روزی است که بادهای بارور کننده بر درختان وزید و گل ها و شکوفه های زمین آفریده شد. این روز، روزی است که کشتی نوح پس از توفان، بر کوه جودی نشست. این روز، روزی است که جبرئیل بر پیامبر نازل شد. روزی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام را بر دوش خود سوار کرد تا همچون ابراهیم علیه السلام بت های عرب را درهم بکوبد و به زیر افکند. در این روز، علی ( علیه السلام ) بر اهل نهروان پیروز شد. در این روز، قائم(عج) ما و صاحب امر ما ظهور می کند و هیچ نوروزی نمی رسد، مگر اینکه ما در آن منتظر فرج هستیم.
 
      چون است حال بُستان، ای باد نوبهاری                          کز بلبلان برآمد فریاد بی قراری      

درسال جديد به زيارت بزرگان ،پدران، مادران، بستگان، دوستان، همسايگان، بيماران و... برويم و صله ارحام بجا آوريم ودرحق هم دعاكنيم ، كينه ها وكدورتها رادوربريزيم واز طبيعت بياموزيم كه ماهم مي توانيم نو شويم چراكه عالم آن به آن و لحظه به لحظه درحال نوشدن است و بهار يك جلوه ازجلواتش بشمار مي رود.